Najpopularniejsze kamienie szlachetne wykorzystywane w jubilerstwie. Wiele kobiet lubi bogato zdobioną biżuterię srebrną czy duże wisiory z różnymi kamieniami. Warto zatem wiedzieć, zanim wybierzemy się do sklepu z biżuterią, jakie kamienie szlachetne najczęściej są wykorzystywane w jubilerstwie do zdobienia biżuterii i jak o nie dbać by przez lata zachowały swój nieskazitelny wygląd i blask.
Diament czy brylant?
Tak naprawdę każdy brylant jest diamentem, ale nie każdy diament jest brylantem. Dlaczego? Ponieważ w terminologii jubilerskiej brylantem nazywamy diament oszlifowany w jeden konkretny sposób. Zatem czym jest jedno i drugie?
Diament to najtwardszy naturalny minerał, składający się w zasadzie z węgla, wykrystalizowanego w układzie regularnym (sześciennym). Jego twardość w skali Mohsa ma wartość 10, gęstość – w przybliżeniu 3,52 (g/cm3), zaś współczynnik załamania ma wartość 2,417. Kryształy diamentowe mogą mieć barwę żółtą, brunatną, czarną lub są bezbarwne i przezroczyste. Natomiast w terminologii jubilerskiej używa się terminu brylant do nazwania diamentu w formie okrągłej z pełnym szlifem brylantowym. W handlu i w języku potocznym jednak mianem brylantów określa się zwykle wszystkie oszlifowane diamenty, a nie tylko te, na które nałożono szlif brylantowy.
Szmaragd — zielone oko nadziei
Jednym z najcenniejszych kamieni szlachetnych jest szmaragd. Jest to odmiana berylu, minerału należącego do grupy krzemianów. Nazwa pochodzi od gr. smaragdos (a także łac. smaragdus – zielony). Nawiązuje do charakterystycznej barwy tego minerału, wywołanej podstawieniami jonów chromu, rzadziej wanadu i żelaza. Barwa szmaragdowa jest trudna sama w sobie do opisania, ponieważ szmaragdy występują w kolorach od barwy jasnozielonej (kolor zielonego jabłuszka), przez trawiastą, aż do ciemnozielonej. Wartość kamienia ściśle związana jest z jego barwą. Najbardziej wartościowe kamienie to te ciemnozielone, które pochodzą z Kolumbii. Prawdziwy, naturalny szmaragd bardzo łatwo poznać wręcz gołym okiem. Każdy z nich posiada inkluzje, czyli pęcherzyki powietrza, nacieki i drobinki mineralne. Szmaragdy naturalne o idealnej strukturze są niezwykle drogocenne i rzadko kiedy spotykane w detalicznej sprzedaży w sklepach z biżuterią.
Rubin — czerwony ogień pożądania
Rubin to kamień szlachetny o barwie od różowej do krwistoczerwonej. Jest to rzadki minerał z gromady tlenków, jest to najcenniejsza odmiana mineralogiczna korundu. W formie najczystszej korund to minerał bezbarwny. Barwa czerwona rubinu jest spowodowana obecnością pierwiastka śladowego, którym jest chrom. Więcej chromu, to silniejsza barwa. Dodatkowo chrom może powodować fluorescencje, co również intensyfikuje barwę oraz podbija cenę. Jego nazwa również wywodzi się od barwy — łac. rubens. W dawnych kulturach wierzono także, że kryształ w kolorze czerwonym sprawuje władzę nad egzystencją. Dzięki swej barwie kojarzy się z krwią oraz życiem. Chroni przed złem jako amulet, a przynosi szczęście jako talizman.
Nie tylko błękit szafiru
Szafir to bardzo twardy minerał z gromady tlenków, tak jak rubin należy, jest jedną z odmian korundu. Szafir tworzy najczęściej kryształy o postaci pseudo-heksagonalnych słupów (o przekroju sześciobocznym) i bipiramid. Na ścianach kryształów często wykazuje poprzeczne zbrużdżenia. Jest kruchy, przezroczysty, często wykazuje podzielność wykorzystującą płaszczyzny zbliźniaczeń.
Spotykane są też szafiry o innych barwach: biały, bezbarwny (leukoszafir), jasnoróżowy, czerwonawy, pomarańczowoczerwony (paparadża tzw. hiacynt), purpurowy, fioletowy (ametyst wschodni), fioletowoniebieski (szafir kaszmirski), zielony (szmaragd wschodni), jasnoniebieski (akwamaryn wschodni), szary, brunatny, czarny.
Znane są też odmiany dwubarwne szafiru (szafir arbuzowy) oraz wykazujące asteryzm (szafir gwiaździsty). Barwę powodują domieszki żelaza, tytanu, magnezu, wanadu, chromu. Domieszka żelaza dwuwartościowego lub trójwartościowego tytanu nadaje szafirowi najbardziej typową barwę niebieską. Trójwartościowe jony żelaza, zależności od ilości barwią go na żółto i zielono, jony chromu na czerwono a dodatek wanadu na fioletowo.
Niektóre odmiany szafiru wykazują pleochroizm (zmiany barwy w zależności od polaryzacji światła przechodzącego przez ciało), a nawet luminescencję. Szafir ubogaca witryny sklepów z biżuterią, na pewno nie przejdziesz obok niego obojętnie!
Kocie oko cymofanu
Mniej rozpowszechnionym wśród miłośników biżuterii srebrnej, a równie pięknym i cennym kamieniem szlachetnym jest cymofan, zwany kocim okiem. Jest to odmiana chryzoberylu wykazująca efekt kociego oka. Cymofan zwany jest też cymofanitem, a nazwa pochodzi od greckich słów kyma — fala i fainio — pokazuję (faliste refleksy świetlne przy obrocie kamienia).
Cymofan może posiadać wiele odmian barwy żółtej o zróżnicowanym nasyceniu, przez odcienie zielonego, po kolor szary. Rzadko występuje w kolorze niebieskim. Posiada szklisty, tłusty odblask, a jego twardość w skali Mohsa to 8,5 – co czyni z cymofanu kamień bardzo twardy. Cymofan posiada w sobie wiele charakterystycznych inkluzji, które czynią go nieprzeświecającym. Inkluzje te mają charakter igiełkowatych wrostków i kanalików i w przypadku cymofanów są bardzo pożądane. Im ich więcej, tym efekt „kociego oka” jest bardziej wyraźny.
Polecamy zobaczyć
